adj.

that holds the same faith.

adj.

Հաւատակից. ուխտակից. ձայնակից. խոստովանողակից.

Վկայակցաց իւրոց եւ դաւանակցաց։ Եղեն միմեանց դաւանակիցք. (Տօնակ.։)

Դաւանակից եղեալ յայս՝ մարգարէութեանն. (Նիւս. կազմ.։)

Լե՛ր դաւանակից ինձ ուղիղ այսու բառբառով, զոր ուսաք ի տեառնէ. (Սարկ. հանգ.։)